Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 28 marca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa B. W., J. W. i B. O.

przeciwko Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powodów

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 7 stycznia 2014 r., sygn. akt I C 1689/13

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wnioski powodów o zwolnienie od kosztów sądowych.

Z ustaleń Sądu wynika, że powodowie prowadzą wspólne gospodarstwo domowe i nie mają nikogo na utrzymaniu. Ich łączny miesięczny dochód wynosi 2944 zł, zaś koszt utrzymania rodziny wyliczyli na kwotę 1800 zł. Powódka B. W. posiada gospodarstwo rolne o pow. 4,52 ha, w tym 0,5 ha współwłasność i dom o pow. 172 m ², J. W. - nieruchomość 0,7 ha i 0,5 ha współwłasność, a B. O. - nieruchomość o pow. 0,24 ha. Ponadto Sąd ustalił, że w dniu 8.05.2012 r. powodowie otrzymali od pozwanego łącznie kwotę 135.332,50 zł.

W ocenie Sądu Okręgowego w opisanej sytuacji powodowie są w stanie ponieść koszty sądowe w sprawie.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powodowie wnieśli o jego zmianę i zwolnienie ich od kosztów sądowych w całości ewentualnie domagali się uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania. Wskazując na naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. argumentowali, że ze względu na stan zdrowia, sytuację życiową i możliwości zarobkowe nie są w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla ich rodziny. Wyjaśnili, że środki otrzymane od ubezpieczyciela zostały częściowo spożytkowane na leczenie B. i J. W. oraz spłatę zobowiązań, a pozostałą kwotę zamierzają przeznaczyć na dalsze wydatki związane z ich leczeniem.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Podejmując decyzję o dochodzeniu przed sądem wysokich roszczeń powodowie powinni liczyć się z odpowiednio wysokimi kosztami z tym związanymi, albowiem odpłatność wymiaru sprawiedliwości jest w Polsce zasadą, a wysokość opłat sądowych jest w tym wypadku uzależniona od wartości przedmiotu sporu wskazanej w pozwie.

Oceniając możliwości poniesienia kosztów sądowych w sprawie należy stwierdzić, że pomimo podnoszonych trudności sytuacja w rodzinie powodów jest stabilna, mają zapewnione warunki mieszkaniowe (własny dom) i stałe miesięczne dochody, z których zaspokajają bieżące potrzeby rodziny. Nie było w tej sytuacji istotnych przeszkód, aby niewielką część z otrzymanej od ubezpieczyciela kwoty - łącznie ponad 135 tys. zł powodowie przeznaczyli na dochodzenie swoich roszczeń przed sądem, przy podkreśleniu, że wydatki na ten cel mają charakter tymczasowy, w razie bowiem uwzględnienia powództwa powodowie otrzymają ich zwrot od pozwanego.

Z ustaleń Sądu Okręgowego wynika, że w chwili wniesienia pozwu powodowie posiadali na rachunku środki w wysokości 31.560 zł, co jest kwotą wystarczającą na pokrycie kosztów sądowych w sprawie. Jak zasadnie zwrócił uwagę Sąd Okręgowy koszty sądowe nie mogą być traktowane jako wydatki drugorzędne, ponoszone wyłącznie po zaspokojeniu wszystkich innych potrzeb zobowiązanego. Skoro powodowie dysponując wystarczającymi na ten cel środkami zdecydowali o przeznaczeniu ich w całości na pokrycie innych swoich potrzeb, to w tej sytuacji nieuzasadnione jest ich oczekiwanie, że koszty procesu pokryją za nich inni obywatele, bo do tego w istocie sprowadza się zwolnienie od kosztów sądowych.

Z tych względów zażalenie należało oddalić, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.