Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 9 sierpnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:

SSA Anna Pelc

po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy
z powództwa M. H.

przeciwko Skarbowi Państwa – Zakładowi Karnemu w R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 11 czerwca 2013 r. sygn. akt I C 327/12

p o s t a n a w i a:

1.  s p r o s t o w a ć oczywistą omyłkę pisarską w komparycji zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że w miejsce „dnia 11 czerwca 2011 r.” wpisać „dnia 11 czerwca 2013 r.”,

2.  o d d a l i ć zażalenie.

U z a s a d n i e n i e.

Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2013 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie odmówił powodowi ustanowienia pełnomocnika z urzędu, powołując się na art. 117 § 5 k.p.c., wskazał, że sąd uwzględnia wniosek o ustanowienie pełnomocnika, jeżeli udział jego w sprawie uznaje za potrzebny. Sąd przytoczył orzecznictwo, wskazujące, że udział pełnomocnika jest potrzebny jeżeli strona jest nieporadna, ma trudności z samodzielnym dokonywaniem czynności procesowych albo gdy sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym lub prawnym. Stwierdził Sąd I instancji, że w tej sprawie okoliczności takie nie zachodzą. Powód był w stanie samodzielnie formułować wnioski procesowe, nie można uznać powoda za osobę nieporadną. Mimo, że powód jest cudzoziemcem, to biegle posługuje się językiem polskim, prawidłowo formułuje pisma procesowe, sprawa nie jest skomplikowana pod względem faktycznym oraz prawnym, powód zna doskonale jej stan faktyczny, a w razie uzasadnionej potrzeby Sąd może udzielić mu pouczeń na podstawie art. 5 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł powód wskazując, że jest obcokrajowcem, mimo że posługuje się biegle językiem polskim, to nie zna polskiego prawa, korzysta z pomocy współwięźnia w składaniu wniosków, ale nie zawsze jest taka możliwość. Obecnie nie ma takiej możliwości i wobec tego jest nieporadny.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny, do ustalonego stanu faktycznego zastosował prawidłowe przepisy prawa, swoją decyzję należycie uzasadnił.

Prawidłowo sąd I instancji powołał przepis art. 117 § 5 k.p.c. i trafnie ocenił, że w sprawie udział pełnomocnika nie jest potrzebny.

Sprawy bowiem nie można uznać, za skomplikowaną ani pod względem faktycznym, ani prawnym.

Mimo, że powód jest obcokrajowcem, to posługuje się biegle językiem polskim w mowie i w piśmie, poprawnie formułuje pisma procesowe – nie można uznać go za osobę nieporadną.

Wskazać należy, iż w ocenie Sądu Apelacyjnego, sama obawa strony przed samodzielnym udziałem w procesie cywilnym wynikająca z nieposiadania pogłębionej wiedzy prawniczej nie może stanowić wystarczającej podstawy do przyznania stronie pełnomocnika z urzędu (takie stanowisko zajął także Sąd Apelacyjny w Krakowie w postanowieniu z dnia 4 września 2012 r., sygn. akt I ACz 1228/12, Lex nr 1216299).

Mając na uwadze, iż zażalenie było nieuzasadnione podlegało oddaleniu, stosownie do art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Na podstawie art. 350 § 1 k.p.c. Sąd Apelacyjny sprostował oczywistą omyłkę w dacie określającej wydanie postanowienia.