Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACz 657/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Rzeszowie z 2014-10-03

Sygn. akt I ACz 657/14

POSTANOWIENIE

Dnia 3 października 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym :

Przewodniczący:

SSA Marek Klimczak

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. z/s w R.

przeciwko K. H. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w R. oraz W. H. i H. H.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanych

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 16 czerwca 2014r. sygn. akt I Nc 19/14

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Rzeszowie oddalił wnioski pozwanych o zwolnienie od opłaty od zarzutów od nakazu zapłaty. Sąd ten uznał, że pozwani mogą na dzień dzisiejszy ponieść opłatę od zarzutów od nakazu zapłaty, która wynosi 3.291 zł. Dwoje z pozwanych (W. H. i H. H.) są emerytami o łącznym świadczeniu 2.363 zł, a pozwana K. H. prowadzi działalność gospodarczą, która w ubiegłym roku przyniosła dochód. Wprawdzie nie był on duży, ale tylko dlatego, że rozliczona została strata z 2012r. Dodatkowo, przy przychodach za rok 2013 w kwocie 527.555 zł pozwana miała i ma możliwość uiszczenia opłaty od zarzutów w niniejszej sprawie. Sąd Okręgowy argumentował, że pozwani dysponują stałym comiesięcznym dochodem i mają możliwość zaoszczędzenia odpowiedniej kwoty niezbędnej na pokrycie kosztów. Pozwani W. H. i H. H. mają jeszcze dość spory majątek - 1,51 ha, co zdecydowanie nie kwalifikuje ich, jako osób ubogich. Dodał na koniec Sąd Okręgowy, iż pozew został złożony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez pozwaną K. H.. Jako przedsiębiorca powinna ona wkalkulować w prowadzoną przez siebie działalność odpowiednie środki finansowe na ewentualne koszty związane z prowadzeniem procesu sądowego. Uznając zatem, że żadnego z pozwanych nie można określić jako osobę ubogą, Sąd Okręgowy ich wniosek o zwolnienie od wymaganej opłaty oddalił z braku przesłanek z art. 102 u.k.s.c.

Postanowienie powyższe w całości zaskarżyli pozwani, wnosząc o jego uchylenie i uwzględnienie w całości wniosku o zwolnienie od opłaty sądowej od zarzutów od nakazu zapłaty z dnia 17 marca 2014r. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucili błędne ustalenie stanu faktycznego polegające na przyjęciu, iż są oni w stanie uiścić opłatę od wniesionych zarzutów od nakazu zapłaty w kwocie 3.291 zł, podczas gdy, ich sytuacja majątkowa jednoznacznie wskazuje, iż uiszczenie tej opłaty spowoduje uszczerbek w ich utrzymaniu koniecznym i najbliższej rodziny, gdyż nie posiadają oni środków pieniężnych, w tym żadnych oszczędności umożliwiających uiszczenie tej opłaty.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Argumenty podniesione w zażaleniu pozwanych nie prowadzą do skutecznego podważenia zasadności zaskarżonego postanowienia. Przede wszystkim wskazać wypada, że dokonana przez Sąd Okręgowy ocena ich oświadczeń majątkowych nie nasuwa zastrzeżeń pod kątem jej zgodności z logicznym rozumowaniem i doświadczeniem życiowym.

Wbrew temu, co podnoszą skarżący, rozstrzygnięcie podjęte przez Sąd Okręgowy zapadło po wszechstronnej i wnikliwej analizie danych wynikających z przedstawionych przez pozwanych oświadczeń majątkowych oraz dodatkowych dokumentów obrazujących ich sytuację finansową.

Zaskarżone postanowienie nie narusza również przepisu art. 102 ust. 1 u.k.s.c. Wymieniona regulacja prawna ma szczególny charakter i jest instrumentem gwarantującym dostęp do sądu podmiotom, które obiektywnie nie są w stanie ponieść tych kosztów z uwagi na ich sytuację majątkową. Niemożność poniesienia kosztów sądowych musi mieć, więc charakter realny i trwały. Zwolnienie od obowiązku ponoszenia tych kosztów nie obejmuje sytuacji, gdy strona z uwagi na przejściowe trudności, w danej chwili nie dysponuje wolnymi środkami finansowymi. W ocenie Sądu Apelacyjnego uprawniony jest wniosek Sądu Okręgowego, iż obciążenie pozwanych obowiązkiem uregulowania należnej opłaty sądowej od zarzutów od nakazu zapłaty nie przekracza ich możliwości finansowych w konsekwencji, czego nie stanowi rzeczywistej przeszkody w dochodzeniu czy obronie swoich praw na drodze sądowej. Sąd Okręgowy trafnie podnosi, że pozew w niniejszej sprawie został złożony w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną pozwaną K. H. i powinna ona wkalkulować w tą działalność odpowiednie koszty mogące powstać w związku rozstrzyganiem sporu na drodze sądowej.

Istotne jest przy tym zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy wysokością wymaganej opłaty a rozmiarem tej działalności i szerzej pojętą sytuacją majątkową i dochodową obowiązanych do uiszczenia kosztów sądowych. W rozpoznawanej sprawie proporcje te zostały zachowane, gdyż uprawnione jest założenie, że uiszczenie przez pozwanych wymaganej opłaty pozostaje w granicach ich możliwości finansowych i nie będzie barierą nie do pokonania w dostępie do sądu.

Z tych względów zażalenie podlegało oddaleniu, jako bezzasadne (art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Dudek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Rzeszowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Marek Klimczak
Data wytworzenia informacji: