Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 30 września 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym :

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa R. R.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej Budynku przy ulicy (...) w U.

o uchylenie uchwał

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Krośnie

z dnia 10 czerwca 2013 r., sygn. akt I C 418/13

p o s t a n a w i a:

u c h y l i ć zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący w Sądzie Okręgowym w Krośnie na podstawie art. 130 § 2 kpc w zw. z art. 126 § 1 pkt 3 kpc zarządził zwrot pozwu z uwagi na to, że pomimo wezwania powód nie wskazał dowodów na poparcie twierdzeń pozwu.

Na powyższe zarządzenie powód złożył zażalenie. Wskazał, że w piśmie procesowym z dnia 3 czerwca 2013r. wyjaśnił, iż postawą kwestionowania zaskarżonych uchwał był brak wymaganego zawiadomienia członków wspólnoty mieszkaniowej przez jej Zarząd o zebraniu, na którym podjęto te uchwały. Nie dysponuje zatem dowodami na niedoręczenie członkom wspólnoty przedmiotowych zawiadomień.

Mając powyższe na uwadze powód wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że przepis art. 130 kpc reguluje warunki uzupełniania braków formalnych dotyczących pisma procesowego, które uniemożliwiają nadanie temu pismu prawidłowego biegu, tj. wywołanie przez nie właściwych skutków procesowych zarówno w stosunku do sądu, jak i pozostałych podmiotów uczestniczących w postępowaniu. Wezwanie, w trybie powyższego przepisu, o podanie dowodów na poparcie przytoczonych okoliczności mieści się w dyspozycji art. 130 kpc, tylko wówczas, gdy strona ma obiektywnie istniejącą możliwość wskazania tych dowodów, co jednak w niniejszej sprawie nie miało miejsca.

Zarówno bowiem w pozwie (k. 2), w piśmie procesowym z dnia 3 czerwca 2013r. (k. 8), jak i w rozpoznawanym zażaleniu (k. 16) powód wyjaśnił, że zarządowi wspólnoty zarzuca zaniechanie obowiązku zawiadamiania członków wspólnoty o zebraniach zwyczajnych lub nadzwyczajnych członków ww. wspólnoty, na których podejmowane są uchwały, w tym i o zebraniu z dnia 11 kwietnia 2013r., na którym podjęto przedmiotowe uchwały.

Powód zatem nie mógł, z przyczyn obiektywnych, przedstawić stosownych dowodów na okoliczność niepowiadomienia go o powyższym zebraniu przedmiotowej wspólnoty. Dopiero bowiem (na etapie postępowania co do meritum sprawy) strona pozwana, chcąc odeprzeć zarzut podniesiony przez powoda, będzie mogła wyjaśnić stosownym dowodem czy zarząd wypełnił ciążące na nim obowiązki, poprzez przedłożenie dowodu z zawiadomienia członków wspólnoty o zebraniu.

W tej sytuacji nie zachodzą żadne braki formalne pozwu uniemożliwiające nadanie sprawie dalszego biegu.

W związku z powyższym, w uwzględnieniu zażalenia, Sąd Apelacyjny postanowił, jak w postanowieniu na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.