Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 6 grudnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy
z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko (...) Spółce z o.o. w W.

o udzielenie zabezpieczenia

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego- Sądu Gospodarczego w Rzeszowie

z dnia 16 września 2013 r., sygn. akt VI GCo 133/13

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Rzeszowie zaskarżonym postanowieniem stwierdził swą niewłaściwość i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Warszawie Sądowi Gospodarczemu jako miejscowo i rzeczowo właściwemu argumentując, że uprawniony domagając się zabezpieczenia roszczenia dotyczącego ochrony konkurencji i praw ochronnych na znak towarowy (...) naruszonych według niego, poprzez rozpowszechnianie reklam, w tym reklamy telewizyjnej, w Internecie i w formie druków reklamowych i wskazując na Sąd Okręgowy w Rzeszowie jako właściwy miejscowo ze względu na miejsce wystąpienia zdarzenia wywołującego szkodę (art. 35 kpc) kwestie tej właściwości uzasadnił tylko ogólnikowym stwierdzeniem o emisji i rozpowszechnianiu reklam na terenie całego kraju, a w takiej sytuacji zaszła konieczność określenia sądu właściwego do rozpoznania sporu. W ocenie tego Sądu właściwość przemienną na tle art. 35 kpc uzasadniają wyłącznie takie zdarzenia składające się na czyn nieuczciwej konkurencji, które w świetle normy prawa materialnego normującego odpowiedzialność za ten czyn stanowią jego przesłankę, a pojęcie zdarzenia wywołującego szkodę należy w tym przypadku powiązać z działaniem sprawcy czynu przy czym nie można pozostawić powodom możliwości wytaczania powództwa przed sądem, w okręgu którego doszło do emisji (publikacji) reklam.

W zażaleniu uprawniony zarzucił naruszenie prawa procesowego, a mianowicie art. 43 § 1 kpc w zw. z art. 35 kpc w zw. z art. 734 kpc przez przyjęcie, że dla wyboru Sądu Okręgowego w Rzeszowie wymagane jest wskazanie argumentów za tym przemawiających i istnienie szczególnego związku sprawy z tym Sądem, art. 229 § 1 kpc przez uznanie, że reklama usług obowiązanego nie jest emitowana w R. oraz art. 35 kpc w zw. z art. 734 kpc przez przyjęcie, że właściwy miejscowo jest Sąd Okręgowy w Warszawie. Skarżący wnosił o uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Zażalenia nie można uznać za zasadne.

Sąd Okręgowy trafnie uznał, że z brzmienia art. 35 kpc wynika konieczność określenia jako miejscowo właściwego sądu najbardziej związanego ze zdarzeniem wywołującym szkodę. Przepis ten odnosi się do roszczenia z czynu niedozwolonego wiążąc delikt ze zdarzeniem wywołującym szkodę, które nie może być utożsamiane z miejscem jej powstania. Sądem, w którego okręgu nastąpiło takie zdarzenie nie zawsze przecież jest sąd, w okręgu którego powstała szkoda, a o właściwości sądu decyduje wyłącznie miejsce samego zdarzenia wywołującego szkodę. Przyjęcie proponowanej przez skarżącego wykładni, zgodnie z którą miejscem zdarzenia wyrządzającego szkodę jest miejsce gdzie dokonano upublicznienia reklamy i użycia znaku towarowego – na terytorium całego kraju – oznaczałoby nie tylko dopuszczenie całkowitej dowolności w określeniu właściwości miejscowej, gdyż w grę wchodziłyby wszystkie okręgi sądów, ale przede wszystkim oznaczałoby sprzeczne z treścią art. 35 kpc uznanie, że miejsce powstania szkody pokrywa się pojęciowo z miejscem zdarzenia ją wywołującego. W przypadku posługiwania się reklamą naruszającą zasady uczciwej konkurencji miejscem tego zdarzenia jest, w uwarunkowaniach niniejszej sprawy, miejsce z którego była rozpowszechniana przez emisję nośników tej reklamy, a które, jak słusznie przyjęto w motywach zaskarżonego orzeczenia, znajduje się na obszarze właściwości miejscowej Sądu Okręgowego w Warszawie.

Zarzut naruszenia przepisu art. 43 kpc sformułowany na gruncie tezy o doznaniu przez uprawnionego szkody na terytorium całego kraju nie jest trafny, gdyż skoro do zdarzenia wywołującego szkodę doszło w okręgu jednego tylko sądu to ten sąd był właściwy miejscowo i uprawnionemu nie przysługiwał wybór między różnymi sądami, których właściwość byłaby uzasadniona.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji działając na mocy art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 1 i 2 kpc.