Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 18 stycznia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:	SSA Andrzej Palacz (spraw.)
Sędziowie:	SA Anna Pelc
	SA Kazimierz Rusin

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z o.o. w R.

przeciwko J. K.

o uznanie za bezskuteczną umowy darowizny

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu

z dnia 2 listopada 2012 r., sygn. akt I C 305/12 (pkt. II i III)

p o s t a n a w i a:

I. o d r z u c i ć zażalenie pozwanej na rozstrzygnięcie zawarte w
pkt. II postanowienia , tj. w zakresie oddalenia wniosku
pozwanej o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od
wyroku zaocznego,

II. u c h y l i ć zaskarżone postanowienie (pkt. III) i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu w Tarnobrzegu w tym zakresie do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego .

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2.11.2012r. , sygn. akt I C 305/12 Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu m.in. (pkt. II i III) oddalił wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku zaocznego i odrzucił sprzeciw pozwanej od wyroku zaocznego tego Sądu z dnia 22.06.2012r.

Z uzasadnienia tego postanowienia wynika, że Sąd na podstawie opinii biegłego sądowego S. Ł. z dnia 24.09.2012r. ustalił , że choroba pozwanej nie uniemożliwiła jej zapamiętania daty otrzymania odpisu wyroku zaocznego, a więc mogła ona w terminie złożyć sprzeciw. Z zaświadczenia dołączonego do wniosku ( k.88) , którego oryginał jest kartą 68 wynika, że pozwana nie może się stawić na wezwanie lub zawiadomienie w dniu 28.06.2012r. Odpis wyroku zaocznego został pozwanej doręczony 27.06.2012r. ( k. 71). Z treści zaświadczenia nie wynika, aby nie mogła ona podjąć czynności procesowych w terminie innym poza 28.06.2012 r.

Analizując powyższe ustalenia faktyczne Sąd Okręgowy przyjął, że uchybienie terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku zaocznego nastąpiło z winy pozwanej, tym bardziej, że w samym wniosku ( k. 86 – 87) pełnomocnik pozwanej twierdzi, że pozwana nie była zdolna do podejmowania czynności procesowych w okresie od 22.06 – 28.06.2012 r. , a termin od złożenia sprzeciwu upłynął jej z dniem 11.07.2012r.

Skoro więc brak było podstaw do przywrócenia pozwanej terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego ( art. 168 kpc) , a sprzeciw został wniesiony po terminie , to należało go odrzucić na podstawie art. 344 § 3 kpc .

Od powyższego postanowienia, w zakresie rozstrzygnięcia zawartego w pkt. II i III, zażalenie wywiodła pozwana i zarzucając :

- naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 233 § 1 i 278 § 1 kpc poprzez błędną arbitralną ocenę dowodów oraz oparcie orzeczenia na opinii biegłego nie posiadającego wiadomości specjalnych,

- naruszenie przepisu art. 379 pkt. 5 kpc poprzez przeprowadzenie rozprawy mimo należycie usprawiedliwionej nieobecności pozwanej, a tym samym pozbawienie pozwanej możności obrony swych praw ,

wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia w pkt. II poprzez przywrócenie pozwanej terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku zaocznego, uchylenie pkt. III zaskarżonego postanowienia , a także o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania zażaleniowego.

Powód w odpowiedzi na zażalenie wniósł o oddalenie zażalenia i o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego .

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

I. Utrwalony jest pogląd , że na postanowienie Sądu I instancji oddalające wniosek strony o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej , zażalenie nie przysługuje , bo takie postanowienie nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie ( art. 394 § 1 kpc).

Skoro zatem w zażaleniu pozwana zaskarża także pkt. II postanowienia , którym Sąd Okręgowy oddalił jej wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego, to to zażalenie w tym zakresie należało odrzucić na podstawie art. 373 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc .

Dlatego też Sąd Apelacyjny orzekł jak w pkt. I postanowienia .

II.Na etapie rozpoznawania zażalenia pozwanej na postanowienie Sadu I instancji , którym odrzucono jej środek zaskarżenia ( sprzeciw od wyroku zaocznego) z powodu , że wniosła go z uchybieniem terminu, a brak było podstaw do przywrócenia terminu do jego wniesienia, nie jest możliwe i dopuszczalne rozważanie, czy wyrok zaoczny wydany w tej sprawie przez Sąd Okręgowy został wydany w warunkach nieważności z przyczyn opisanych w art. 379 pkt. 5 kpc, co czyni drugi zarzut zażalenia bezprzedmiotowym .

Wymaga jedynie rozważenia , czy pogląd Sądu Okręgowego, że do uchybienia terminu do wniesienia przez pozwaną sprzeciwu od wyroku zaocznego doszło z jej winy , co w konsekwencji doprowadziło do odrzucenia jej środka zaskarżenia , jest trafny , czy też nie .

Z przedłożonego przez pozwaną do akt sprawy zaświadczenia lekarskiego nr (...) z daty M., 21.06.2012 wydanego przez lekarza sądowego dr n. med. J. Ź. jednoznacznie wynika, że pozwana w dniu 22.06.2012 r nie może się stawić w Sądzie z powodu choroby o symbolu N 70 i że ta niezdolność ustanie 28.06.2012 r. (k. 68), podobnie można zinterpretować zaświadczenie lekarskie z 21.06.2012 r. wystawione przez lek med. A. H. – specjalista ginekolog – położnik (k. 132) , z którego wynika, że pozwana według zaleceń tego lekarza „ wskazane leżenie przez okres 7 dni”, a zatem ustalenie Sądu Okręgowego , że pozwana nie mogła się stawić na wezwanie lub zawiadomienie w dniu 28.06.2012 r. i że z tego zaświadczenia nie wynika, aby nie mogła ona podjąć czynności procesowych w terminie innym poza 28.06.2012 r., nie jest uprawnione .

Powyższa okoliczność nie jest jednak okolicznością decydującą przy rozpoznawaniu sprawy wpadkowej w tej sprawie, istotnym jest ustalenie, w świetle twierdzeń pozwanej zawartych we wniosku o przywrócenie terminu, czy choroba pozwanej, która trwała od 21.06– 27.06.2012r. (28.06.2012r. niezdolność ustała – zaświadczenie lekarza sądowego J. Ź.), przy doręczeniu pozwanej odpisu wyroku zaocznego z pouczeniem o środku zaskarżenia w dniu 27.06.2012 r. (k. 71), uniemożliwiła jej zapamiętanie daty otrzymania odpisu wyroku zaocznego, aby mogła w terminie złożyć sprzeciw od wyroku zaocznego , czy też fakt choroby istniejącej u pozwanej w tym okresie czasu , nie miał żadnego wpływu na zapamiętanie daty otrzymania odpisu wyroku zaocznego .

Ustalenie tej okoliczności wymaga wiadomości specjalnych i Sąd Okręgowy na tę okoliczność dopuścił i przeprowadził dowód z opinii biegłego z listy Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu z zakresu medycyny sądowej i patomorfologii lek med. S. Ł. ( k. 141), który zaopiniował i tę opinię Sąd Okręgowy podzielił, że choroba pozwanej, która ją dotknęła w tym okresie czasu , nie miała jakiegokolwiek wpływu na zdolność zapamiętania przez pozwaną J. K. daty doręczenia jej odpisu wyroku zaocznego .

To ustalenie, w świetle zarzutu zażaleniowego, budzi zastrzeżenia ze strony Sądu Apelacyjnego, bo opinię, na tę okoliczność, wydał biegły nie posiadający wiadomości specjalnych w tym zakresie.

Opinia ma pomóc Sądowi w ustaleniu, czy fakt choroby istniejący u pozwanej w okresie 21.06 – 27.06.2012r. o symbolu N 70 ( dokładny opis choroby – k. 135 lek. med. A. H.) przy doręczeniu pozwanej w dniu 27.06.2012r. odpisu wyroku zaocznego z pouczeniem o środku zaskarżenia, uniemożliwił jej zapamiętanie daty otrzymania odpisu wyroku zaocznego i podanie pełnomocnikowi błędnej daty otrzymania odpisu tego wyroku, czy też fakt choroby nie miał żadnego wpływu na zapamiętanie daty otrzymania odpisu wyroku zaocznego, a więc opinia dotyczy sfery psychicznej pozwanej w tym okresie czasu, jej sfery intelektualnej, a nie jej stanu fizycznego zdrowia .
Opinię w sprawie winien wydać zatem biegły lekarz psychiatra, a nie biegły lekarz specjalista medycyny sądowej patomorfolog.

Sąd Apelacyjny nie podziela sugestii pozwanej, że opinię w tej sprawie winien wydać biegły psycholog .

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w pkt. II postanowienia na mocy art. 386 § 4 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc – należy ponowić dowód z opinii biegłego lekarza odpowiedniej specjalności przed wydaniem rozstrzygnięcia wpadkowego w tej sprawie .

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono po myśli art. 108 § 2 kpc .