Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

	Przewodniczący:	SSA Roman Skrzypek (spr.)
	Sędziowie:	SSA Urszula Kocyłowska SSA Marta Pańczyk-Kujawska
	Protokolant	st.sekr.sądowy M. Piekiełek

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2012 r.

na rozprawie

sprawyz wniosku Z. W.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wypłatę części uzupełniającej renty

na skutek apelacji wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 24 kwietnia 2012 r. sygn. akt IV U 1414/11

o d d a l a apelację.

Sygn. akt III AUa 80512

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 listopada 2012r.

Decyzją z dnia 22.09.2011 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na podstawie przepisów ustawy z 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) odmówił Z. W. po rozpoznaniu jego wniosku z 6.09.2011 r. wypłaty części uzupełniającej renty w wymiarze 100%.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że przedłożona umowa dzierżawy z 29.08.2011 r. zawarta z J. S. między innymi na działkę nr (...) o pow. (...) której wnioskodawca jest właścicielem w 10/12 częściach oraz działkę nr (...)o powierzchni (...), której wnioskodawca jest właścicielem w 4/6 częściach nie stanowi podstawy do uznania, iż nastąpiło zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej, ponieważ brak jest zgody pozostałych współwłaścicieli na wydzierżawienie powyższych działek. W związku z powyższym organ rentowy stwierdził, że wnioskodawca jest nadal współwłaścicielem 10/12 części działki nr (...)o pow.(...) fizycznych i 4/6 części działki nr(...)o pow.(...) fizycznych, co stanowi gospodarstwo rolne, dlatego też odmówiono prawa do wznowienia wypłaty części uzupełniającej świadczenia w wymiarze 100%.

Drugą decyzją z 17.10.2011 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenie Społecznego z urzędu zawiesił wnioskodawcy część uzupełniającą pobieranej renty w wymiarze 100% poczynając od 1.11.2011 r.

Kolejną decyzją z 19.01.2012 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenie Społecznego przyznał wnioskodawcy Z. W. rentę rolniczą na dalszy okres do 31.12.2013 r. zawieszając część uzupełniająca w 100 %.

W odwołaniach od każdej z w/w decyzji wnioskodawca podnosił, że zaskarżone decyzje nie uwzględniające części uzupełniającej są w stosunku do niego krzywdzące i niezrozumiałe, ponieważ ani on, ani jego żona czy dzieci nie prowadzą żadnej działalności rolniczej od chwili wydzierżawienia całego gospodarstwa rolnego J. S. Okoliczności tej nie przeczy fakt, że działki nr (...) pozostają we współwłasności z A. W. (1) i A. W. (2).

Ponadto wnioskodawca podnosił, że ze względu na zły stan zdrowia nie jest w stanie pracować w gospodarstwie rolnym.

W odpowiedziach na odwołania rolniczy organ rentowy wnosił o oddalenie odwołań podtrzymując argumentację o nie zaprzestaniu prowadzenia działalności rolniczej przez Z. W..

Wyrokiem z 24.04.2012 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie sygn. IV U 1414/11 oddalił odwołania, wcześniej łącząc sprawy do wspólnego rozpoznania.

Sąd ustalił, że od 1.11.2009 r. Z. W. ma przyznaną rentę rolniczą. W części uzupełniającej świadczenie było wypłacone w 85 %.

W dniu 6.09.2011 r. wnioskodawca przedłożył w KRUS umowę

dzierżawy z dnia 29.08.2011 r. mocą której wraz z żoną H. W. wydzierżawiał J. S. gospodarstwo rolne, w tym swoje udziały w działkach nr (...), tj. 10/12 z (...) i 4/6 z (...)na okres 10 lat.

Skutkiem powyższego wniosku było wydanie dwóch zaskarżonych decyzji z 22.09.2011 r. i z 17.10.2011 r.

Orzeczeniem z 12.12.2011 r. lekarz rzeczoznawca KRUS uznał wnioskodawcę za całkowicie niezdolnego do pracy do grudnia 2013 r., skutkiem czego było wydanie decyzji z 19.01.2012 r. przyznającej rentę do grudnia 2013 r. z jednoczesnym zawieszeniem jej części uzupełniającej w 100%.

W dniu 30.01.2012r. do organu rentowego wpłynęło oświadczenie wnioskodawcy, z którego wynikało m.in., że wraz z małżonką nie jest właścicielem użytków rolnych powyżej 1 ha fizycznego i przeliczeniowego i nie prowadzi wraz małżonką działu specjalnego produkcji rolnej. Do oświadczenia dołączono umowę dzierżawy z dnia 25.01.2012r., której przedmiotem była dzierżawa gruntów rolnych stanowiących własność A. W. (3) o nr (...) w D. i nr (...) w P. oraz stanowiących własność Z. W. o nr (...) L. M. na okres od 25.01.2012 r. do 24.01.2022 r. Nadto dołączono umową darowizny z dnia 11.01.2012 r., mocą której m.in. rozwiązano zwartą z J. S. umowę dzierżawy z dnia 29.08.2011 r.

Decyzją z dnia 09.03.2012r. KRUS P. Terenowa w P. podjęła wypłatę 100% części uzupełniającej renty od dnia 01.01.2012 r.

W ocenie Sądu Okręgowego skoro wnioskodawca wraz z małżonką umową dzierżawy z 29.08.2011 r. nie wydzierżawił całego gospodarstwa, stanowiącego jego współwłasność, należało zatem przyjąć, że brak było podstaw do ustalenia, że ubezpieczony nie prowadził działalności rolniczej w rozumieniu przesłanki zawieszenia wypłaty renty rolniczej.

W podstawie prawnej rozstrzygnięcia został powołany art. 28 ust. 1 i ust. 4 ustawy z 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.), a nadto art. 477 ¹⁴ § 1 kpc.

W apelacji od powyższego wyroku Z. W. zarzucił:

- naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnie i niewłaściwe zastosowanie a w szczególności:

- art. 28 ust. 1. ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50., poz. 291) poprzez nieuzasadnione zawieszenie części uzupełniającej emerytury rolniczej;

- naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a w szczególności:

- art. 233 § 1 kpc, poprzez ustalenie niezgodnie z stanem faktycznym i wbrew zasadom logicznego rozumowania, że wnioskodawca zaprzestając jakiejkolwiek działalności rolnej na swojej nieruchomości, na całym gospodarstwie rolnym, ponosi konsekwencje, iż w minimalnej części jest współudziałowcem w innej nieruchomości - inny niż wnioskodawca właściciel. Nadto - sprzecznie z zasadami wiedzy zawodowej, przepisami prawa, doświadczenia życiowego –przyjęcie, iż skoro wnioskodawca wydzierżawił całe swoje gospodarstwo rolne na podstawie umowy z 29.08.2011 r. - to pozostał nadal w posiadaniu i gospodarowaniu części działek nr (...)w częściach 10/12 i 4/6 pomimo iż te części nie stanowią własności ani wnioskodawcy, ani jego małżonki,

- art. 224 i nast. kpc przez dopuszczenie dowodów z dokumentów, pozorne przyznanie im mocy dowodowej, a faktycznie z naruszeniem art. 233 § 1 kpc art. 890 § 2 kpc oraz art. 81 § 4 ustawy z 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954) pozbawienie mocy dowodowej dokumentów na podstawie których wnioskodawca ustalił stan faktyczny sprawy, szczególnie umowy dzierżawy i dokumentów stanowiących własność gospodarstwa.

W uzasadnieniu apelacji wnioskodawca przede wszystkim podkreślił, że Sąd I instancji błędnie przyjął, że nie zaprzestał prowadzenia działalności, ponieważ nie wydzierżawił części działek, które należą do osób obcych dla wydzierżawiającego.

W ocenie apelującego stanowi to dowolną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, dokonywanie ustaleń sprzecznych z przedstawionymi dowodami i nieuzasadnione pozbawienie mocy dowodowej dokumentów dotyczących stanu prawnego. błędne zinterpretowanie przepisów dotyczących wypłaty części uzupełniającej należnej emerytury rolniczej.

Apelujący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i zmianę zaskarżonych decyzji KRUS zgodnie z jego wnioskiem, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz zaskarżonych decyzji KRUS i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania bezpośrednio organowi rentowemu.

Sąd Apelacyjny zważył , co następuje:

Apelacja Z. W. nie jest uzasadniona i jako taka uległa oddaleniu.

Poza sporem było, że wnioskodawca Z. W. wraz z małżonką posiadał gospodarstwo rolne o pow. ponad 1 hektara przeliczeniowego, w tym udział w wysokości 10/12 w działce nr (...) o pow. (...) i udział w wysokości 4/6 w działce nr (...)o pow. (...)

Bezspornym również było, że Z. W. wraz z żoną H. W. w dniu 29.08.201 r. wydzierżawili J. s.całe swoje gospodarstwo wraz z udziałami w działkach nr (...) i umowa ta wraz z wnioskiem o wypłatę 100% części uzupełniającej renty została doręczona do KRUS w dniu 6.09.2011 r.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) wypłata emerytury lub renty rolniczej ulega częściowemu zawieszeniu na zasadach określonych w ust. 2-8 jeżeli emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą. Wypłata ulega zawieszeniu w całości zgodnie z ust. 2 jeżeli emeryt lub rencista nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, z zastrzeżeniami wynikającymi z ust. 5-7 i 9-10.

W ust. 4 art. 28 powołanej ustawy wskazane są sytuacje, w których stwierdza się zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej. Mianowicie uznaje się. że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego, nie uwzględniając:

- gruntów wydzierżawionych, na podstawie umowy pisemnej zawartej co najmniej na 10 lat i zgłoszonej do ewidencji gruntów i budynków, osobie nie będącej:

a) małżonkiem emeryta lub rencisty,

b) jego zstępnym lub pasierbem,

c) osobą pozostającą z emerytem lub rencistą we wspólnym gospodarstwie domowym,

d) małżonkiem osoby, o której mowa w lit. b lub c.

W sprawie sporną okolicznością było wydzierżawienie przez wnioskodawcę tylko udziałów w działkach nr (...) i nie wykazanie w związku z powyższym zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej.

Należy pamiętać, że współwłasność tej samej rzeczy (art. 195 kc) niesie ze sobą szereg problemów i wyraża się tym, że własność określonej rzeczy ruchomej lub nieruchomej przysługuje co najmniej dwóm osobom, lecz żadnej z nich nie przysługuje wyłączne prawo do fizycznie określonej części danej rzeczy.

Art. 199 kc stanowi, że do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. W razie braku tej zgody rozstrzygnięcie będzie należało do Sądu. W orzecznictwie przyjmuje się, że wydzierżawienie wspólnej nieruchomości, w szczególności na wiele lat, stanowi czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu.

Wyżej poczynione uwagi, a w szczególności fakt, że wnioskodawcy Z. W., nie przysługuje wyłączne prawo do fizycznie określonych części w działkach nr (...)stanowi o bezzasadności podniesionych zarzutów w apelacji, a mówiąc wprost, świadczy o nie wykazaniu przez wnioskodawcę aby umową dzierżawy z 29.08.2011 r. przeniósł na dzierżawcę J. S. całość udziałów we współposiadanym gospodarstwie rolnym, a tym samym świadczy o nie wykazaniu zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji, a to na podstawie art. 385 kpc.

(...)

1. (...)