Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III AUz 2/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Rzeszowie z 2014-02-06

Sygn. akt III AUz 2/14

POSTANOWIENIE

Dnia 6 lutego 2014r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSA Roman Skrzypek (spr.)

Sędziowie:

SSA Barbara Gonera
SSA Ewa Madera

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2014r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku M. K. przyudziale zainteresowanego Centrum (...)

A. B.przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi
w R.podleganie ubezpieczeniu społecznemu
na skutek zażalenia M. K. napostanowienia Sądu Okręgowego w R.zdnia 4 grudnia 2012r., sygn. akt IV U 1606/11

p o s t a n a w i a:

uchylić zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 4 grudnia 2012r. Sąd Okręgowy w R.odrzucił apelację wnioskodawczyni M. K.własnego wyroku z dnia 30 marca 2012r. Sąd I instancji wskazał, iż wobec tego, że apelacja nie została złożona przez pełnomocnika wnioskodawczyni, który składał wniosek o uzasadnienie wyroku, ale apelację wniosła M. K., która nie składała wniosku o uzasadnienie wyroku, to zgodnie z przepisem art. 369 k.p.c. termin do wniesienia apelacji przez wnioskodawczynię upłynął po 21 dniach od daty ogłoszenia orzeczenia, czyli w dniu 21 kwietnia 2012r. Skoro apelacja wnioskodawczyni została nadana w dniu 29 maja 2012r., to jest spóźniona ,
a zatem podlegała odrzuceniu.

Powyższe postanowienie zaskarżyła wnioskodawczyni M. K.jego uchylenia.
Wnioskodawczyni zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:
- art. 95 k.c. i art. 96 k.c. w zw. z art. 91 pkt 1 k.p.c. poprzez pominięcie tego, że czynność prawna dokonana przez pełnomocnika powoduje skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, a pełnomocnictwo procesowe obejmuje upoważnienie do dokonywania wszelkich czynności procesowych, w tym także złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku,
- art. 86 k.p.c., które miało istotny wpływ na wydanie postanowienia, poprzez pominięcie tego, że wnioskodawczyni złożyła wniosek o uzasadnienie wyroku poprzez ustanowionego pełnomocnika oraz przez błędne przyjęcie, że po ustanowieniu pełnomocnika strona nie może dokonywać czynności procesowych samodzielnie,

- art. 370 w zw. z art. 369 k.p.c. polegający na błędnym przyjęciu, że wnioskodawczyni wniosła spóźnioną apelację podlegającą odrzuceniu, gdy tymczasem apelacja została wniesiona terminowo.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie wnioskodawczyni jest uzasadnione i skutkuje wydaniem orzeczenia kasatoryjnego, ponieważ dokonana przez Sąd Okręgowy ocena o nieterminowym wniesieniu środka odwoławczego przez wnioskodawczynię, w świetle okoliczności przytoczonych w zażaleniu jest nietrafna.
Na wstępie wskazać należy, że strony mogą działać przed sądem przez pełnomocników (art. 86 k.p.c.), zatem czynność procesowa dokonana przez pełnomocnika odnosi skutek względem strony przez niego reprezentowanej. Działanie w imieniu strony pełnomocnika, nie wyklucza jednak podejmowania przez stronę osobiście czynności procesowych.

Czynności dokonywane przez pełnomocnika wywołują skutki bezpośrednio dla strony, którą pełnomocnik zastępuje. Wynika to z treści art. 95 § 2 k.c, zgodnie z którym czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Pełnomocnik dokonuje, bowiem czynności w imieniu osoby zastępowanej i na jej rachunek.

Przepisy kodeksu postępowania cywilnego o doręczeniach mają charakter obligatoryjny, tj. wyłączają swobodną dyspozycję stron w zakresie sposobu doręczania pism sądowych. Unormowanie zawarte w art. 133 § 3 k.p.c. wiąże zarówno sąd jak i same strony, które jedynie poprzez cofnięcie pełnomocnictwa lub jego wyraźne ograniczenie, albo upoważnienie określonej osoby do odbioru pism mogą uniknąć doręczenia przez sąd pisma do rąk osób w tym przepisie wymienionych (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 września 1993 r., III CRN 30/93, OSNC 1994 nr 7-8, poz. 160).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż Sąd Okręgowy nieprawidłowo odrzucił apelację wnioskodawczyni z dnia 29 maja 2012 r. Jak słusznie zarzuciła wnioskodawczyni odpis wyroku z uzasadnieniem został doręczony w dniu 15 maja 2012r. jej pełnomocnikowi. Tym samym dopiero od tej daty rozpoczął się bieg terminu do wniesienia apelacji, którą mógł wywieść pełnomocnik wnioskodawczyni, bądź też sama wnioskodawczyni.

Wobec tego nie sposób uznać, iż apelacja złożona przez samą wnioskodawczynię w dniu 29 maja 2012r. nie została złożona w terminie.

Mając na względzie powyższe, Sąd Apelacyjny w oparciu o treść art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.

.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Maria Domaradzka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Rzeszowie
Data wytworzenia informacji: