Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 14 sierpnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2014 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa N. Ż.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. akt I C 607/14

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy zwolnił powódkę N. Ż. od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej od pozwu ponad kwotę 1.000 zł, zaś w pozostałym zakresie jej wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oddalił.

W uzasadnieniu wskazano, że dochód uzyskiwany przez powódkę i jej męża nie jest wysoki i jest w całości przeznaczany na bieżące utrzymanie. Jednakże powódka otrzymała od pozwanego ubezpieczyciela środki – łącznie 25.000 zł, z których jest w stanie opłacić ustaloną część opłaty od pozwu, a nie uprawdopodobniła, że środki te zostały w całości spożytkowane na cele związane z jej rehabilitacją i leczeniem, czy opieką osób trzecich.

W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka domagała się jego zmiany i zwolnienia jej od kosztów sądowych w całości. Wskazując na naruszenie art. 102 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t. Dz.U. z 2010r. nr 90, poz. 594 ze zm.) podniosła, że wbrew odmiennej ocenie Sądu Okręgowego nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych w przedmiotowej sprawie, wyjaśniając przy tym, że środki przyznane w postępowaniu likwidacyjnym spożytkowała na bieżące potrzeby egzystencjalne i pokrycie kosztów związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Podejmując decyzję o dochodzeniu przed sądem wysokich roszczeń powódka powinna liczyć się z odpowiednio wysokimi kosztami z tym związanymi, albowiem odpłatność wymiaru sprawiedliwości jest w Polsce zasadą, a wysokość opłat sądowych jest w tym wypadku uzależniona od wartości przedmiotu sporu wskazanej w pozwie.

W niniejszej sprawie nie ma wątpliwości co do tego, że powódka otrzymała od pozwanego środki, z których jest w stanie opłacić ustaloną przez Sąd Okręgowy część opłaty od pozwu, żadne zaś inne koszty sądowe na tym etapie nie występują.

Przeznaczając w całości otrzymane środki na inne własne cele, tym bardziej gdy powódka i jej mąż dysponują bieżącymi dochodami, nie może ona zasadnie oczekiwać, że koszty sądowe w jej sprawie pokryją inni obywatele, bo do tego w istocie sprowadza się zwolnienie od tych kosztów.

Trzeba też zaznaczyć, że wydatki na koszty procesu mają charakter tymczasowy, w razie bowiem uwzględnienia powództwa powódka otrzyma ich zwrot od przeciwnika procesowego.

Z tych względów zażalenie należało oddalić, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.