Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 22 marca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:	SSA Dariusz Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa E. D.

przeciwko (...) Towarzystwu Ubezpieczeniowemu (...) S.A. w S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu

z dnia 21 stycznia 2013 r., sygn. akt I Nc 1/13

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Powódka E. D. domagała się zasądzenia od pozwanego ubezpieczyciela kwoty 87 251,95 zł tytułem świadczenia należnego powódce na podstawie zawartej z pozwanym umowy ubezpieczenia majątkowego.

Jednocześnie domagała się udzielenia jej zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.

Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2013r. Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych oddalił.

W uzasadnieniu wskazał, że na podstawie oświadczenia powódki ustalił, że powódka nie posiada żądnego majątku oprócz mieszkania. Ma na utrzymaniu 20 letniego syna. Prowadzi działalność gospodarczą. W 2011r. obrót w firmie powódki wyniósł 480 000 zł, a w 2012r. za okres od stycznia do listopada 510 000 zł. Na tej podstawie Sąd Okręgowy ocenił, że powódka będzie mogła ponieść przewidywane w niniejszej sprawie koszty sądowe.

Powódka zaskarżając zażaleniem postanowienie Sądu Okręgowego w całości zarzuciła mu błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i uznanie, że powódka jest w stanie ponieść koszty sądowe bo ma stały dochód z prowadzonej działalności gospodarczej i utrzymuje dorosłego syna w sytuacji gdy uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej dochody mają charakter iluzoryczny, a wysokość obrotu nie może stanowić podstawy do oceny sytuacji materialnej, a dokonaną na tej podstawie ocenę Sądu należy według skarżącej ocenić jako pobieżną.

W konkluzji zażalenia powódka domagała się zmiany zaskarżonego postanowienia i zwolnienia powódki od kosztów sadowych w całości.

W uzasadnieniu powódka argumentowała, że wysokość obrotu za lata 2011 i 2012 bez uwzględnienia kosztów ponoszonych przez powódkę na prowadzenie działalności gospodarczej dała Sądowi I instancji mylne wyobrażenie o możliwościach finansowych powódki i doprowadziła do błędnego wniosku, że powódka jest w stanie ponieść koszty związane ze sprawą.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie rozpoznając zażalenie powódki zważy, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

Rozstrzygając o zażaleniu powódki Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę na okoliczność, ze dochodzone przez powódkę roszczenie pozostaje w związku z prowadzona przez powódkę działalnością gospodarczą.

Z przedstawionych przez powódkę okoliczności faktycznych na uzasadnienie żądania wynika, że dochodzone przez powódkę świadczenie wynika z zawartej przez nią jako przedsiębiorcę umowy ubezpieczenia majątkowego składników wchodzących do prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa.

W oświadczeniu majątkowym, które powódka złożyła jako osoba fizyczna powódka wskazuje, że poniosła stratę za 2011r. Jednocześnie jak to prawidłowo ustalił Sad Okręgowy w kolejnych okresach prowadzenia działalności powódka uzyskiwała ustalone przez Sąd obroty, pomimo, że prowadzona przez nią firma poniosła straty na skutek szkód powodziowych.

O ile można zgodzić się ze skarżącą, że wysokość uzyskiwanego obrotu sama przez się nie może stanowić podstawy do ustalenia sytuacji majątkowej powódki to należy zauważyć, że świadczy o prowadzeniu przez firmę powódki działalności mimo szkód poczynionych przez powódź. Może też oznaczać, że powódka jako przedsiębiorca ma dostęp do środków finansowych przepływających przez rachunek firmy. Ubiegając się w tak ustalonej sytuacji o zwolnienie od kosztów powódka nie może posługiwać się argumentem, że płatności dokonywane w imieniu firmy powódki mają pierwszeństwo przed należnościami Skarbu Państwa z tytuły prowadzonej przez powódkę sprawy sądowej. Biorąc pod uwagę datę w jakiej powódka poniosła szkodę należało ocenić, że powódka dysponowała odpowiednim czasem na finansowe przygotowanie się do prowadzenia procesu.

Z tych względów nie znajdując podstaw faktycznych i prawnych do uwzględnienia zażalenia Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 w związku z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł o jego oddaleniu.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.

Zarządzenie:

odpis postanowienia doręczyć pełnomocnikowi powódki;

R. dnia 22 marca 2013r.