Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 31 maja 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa W. S.

przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w Rzeszowie zastępowanemu przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa w Warszawie

o zadośćuczynienie i odszkodowanie w kwocie 100.000 zł.

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. akt I C 554/12

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie .

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy, na podstawie art. 177 § 1 pkt. 6 kpc zawiesił postępowanie w sprawie z uwagi na to, że powódka reprezentowana przez adwokata z urzędu, mimo upływu dwukrotnie przedłużanego terminu, nie sprecyzowała swojego roszczenia , nie wskazała okoliczności faktycznych na jego uzasadnienie oraz nie naprowadziła dowodów na wykazanie swojego roszczenia .

Od tego postanowienia zażalenie wywiodła powódka reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika i zarzucając :

- naruszenie art. 177 § 1 pkt. 6 kpc poprzez błędne przyjęcie , że istnieją podstawy do zawieszenia postępowania w sytuacji, kiedy przez „inne zarządzenia” należy rozumieć zarządzenia o charakterze formalnym uniemożliwiające nadanie sprawie dalszego biegu, a nie zarządzenia wydane tylko po to, aby zobowiązać pełnomocnika powódki do wskazania okoliczności faktycznych i wniosków dowodowych, które z powodu trudności w komunikacji z powódką nie jest w stanie ustalić jej pełnomocnik,

- art. 6 kpc poprzez przewlekanie postępowania poprzez wydawanie zarządzeń dotyczących sprecyzowania dochodzonego przez powódkę roszczenia, czy też wskazania okoliczności faktycznych i wniosków dowodowych w sytuacji, kiedy te kwestie mogą zostać ustalone na rozprawie m.in. poprzez przesłuchanie powódki w charakterze strony ,

wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przyznanie pełnomocnikowi z urzędu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu w postępowaniu zażaleniowym .

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

Z akt sprawy jednoznacznie wynika, że zarządzeniem z dnia 24.10.2012 r. (k.72) pełnomocnik z urzędu powódki adwokat W. L. został wezwany do złożenia w terminie 2 tygodni pisma procesowego, w treści którego ma sprecyzować dochodzone przez powódkę roszczenie, wskazać okoliczności faktyczne na jego uzasadnienie oraz wnioski dowodowe na wykazanie prawdziwości twierdzeń o faktach, a to pod rygorem zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt. 6 kpc , że ten termin 2 – tygodniowy, na skutek wniosku pełnomocnika powódki (k. 76, 88), był dwukrotnie przedłużany i że ostatecznie pismo procesowe zawierające powyższe dane nie zostało złożone, co czyni, że formalnie zaskarżone postanowienie jest zasadne w świetle przepisu art. 177 § 1 pkt. 6 kpc .

Z uwagi jednak na zarzuty podniesione w zażaleniu należy rozważyć, dla trafnego rozstrzygnięcia zażalenia, czy wezwanie pełnomocnika powódki o sprecyzowanie żądania pozwu, wskazania okoliczności faktycznych na jego uzasadnienie, jest innym zarządzeniem w rozumieniu art. 177 § 1 pkt. 6 kpc, a więc było wezwaniem uzasadnionym, czy też takim zarządzeniem nie jest, żądanie Sądu Okręgowego byłoby wówczas bezzasadnym.

Utrwalony jest pogląd , że przepis art. 177 § 1 pkt. 6 kpc dotyczy m.in. sytuacji, w których wystąpienie uchybień przed nadaniem sprawie biegu powodowałoby w zasadzie zastosowanie art. 130 § 1 kpc. Braki formalne pozwu polegające na niedokładnym określeniu żądania i nie przytoczeniu uzasadniających to żądanie okoliczności faktycznych, uniemożliwiają zawiśnięcie sporu i powinny zostać usunięte na zarządzenie przewodniczącego przed nadaniem mu biegu (art. 130 § 1 kpc w związku z art. 187 § 1 kpc) – nie dotyczy to jednak wniosków dowodowych, bo brak wniosków dowodowych prowadzi do oddalenia powództwa z uwagi na niewykazanie roszczenia .

W sytuacji jednak, gdy mimo wymienionych braków formalnych pozwu nadano mu bieg doręczając odpis pozwu stronie przeciwnej, a tak jest w niniejszej sprawie na dzień rozstrzygania zażalenia przez Sąd Apelacyjny, bo pozwanemu Skarbowi Państwa zastępowanemu przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa w dniu 15.04.2013r. doręczono odpis pozwu, istnieje nadal konieczność ich uzupełnienia, jeżeli zaś strona powodowa nie uczyni tego w zakreślonym terminie, Sąd uprawniony jest do zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt. 6 kpc ( vide Komentarz do Kodeksu Postępowania Cywilnego. Postępowanie rozpoznawcze. Wielkie Komentarze ,Lexis Nexis , wyd. 4, Stan prawny na 11.06.2012 r, pod red. T. Erecińskiego, teza 24 do art. 177 kpc, s.807 i nast. i cyt. tam orzecznictwo Sądu Najwyższego).

Nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie wniesiony samodzielnie przez powódkę pozew ma braki formalne polegające na niedokładnym określeniu żądania (sam Sąd Okręgowy podaje w postanowieniu z dnia 30.07.2012r., którym ustanawia dla powódki pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata , że sprawa dotyczy zapłaty zadośćuczynienia i odszkodowania w kwocie 100.000 zł , a w piśmie kierowanym do ustanowionego pełnomocnika powódki z dnia 24.10.2012 r. - k. 72, że sprawa dotyczy roszczenia o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności) i nie przytoczeniu uzasadniającym to żądanie okoliczności faktycznych i dlatego też z uwagi na rzucającą się w oczy nieporadność powódki, która ma trudności z samodzielnym prowadzeniem niniejszej sprawy, a także z uwagi, że sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym i prawnym, Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 30.07.2012 r. (k. 46) ustanowił dla powódki pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata, uważając, że udział adwokata w sprawie jest potrzebny (art. 117 § 5 kpc).

Profesjonalny pełnomocnik powódki w takiej sytuacji ma obowiązek , na wezwanie Sądu, usunąć braki pozwu w kierunku wskazanym przez Sąd , taki obowiązek nie obciąża Sądu, wbrew temu co nietrafnie podnosi się w zażaleniu, bo wówczas ustanawianie profesjonalnego pełnomocnika z urzędu mijałoby się z celem.

Mając powyższe na uwadze zarzuty podniesione w zażaleniu są bezzasadne i dlatego też zażalenie podlega oddaleniu na mocy art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc .

O kosztach postępowania zażaleniowego rozstrzygnie Sąd w postanowieniu kończącym postępowanie w sprawie (art. 108 § 1 kpc), a zatem wniosek pełnomocnika powódki o przyznanie mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu w postępowaniu zażaleniowym (pomijając już okoliczność, że pełnomocnik nie złożył oświadczenia, że ta pomoc prawna nie została opłacona w całości, ani w części) , jest przedwczesny.