Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 3 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym :

po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2012r.

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa R. K.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 19 czerwca 2012r., sygn. akt I Nc 32/12

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek powoda o zwolnienie go od kosztów sądowych w sprawie.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy wskazał, że po przeanalizowaniu przedłożonego przez powoda oświadczenia oraz załączonych do niego dokumentów uznał, że powód jest osobą zamożną, posiadającą znaczny majątek oraz generuje znaczne koszty uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Z tego też względu, Sąd uznał, iż po stronie powoda nie zachodzą przesłanki do zwolnienia go od kosztów sądowych w sprawie, o których mowa jest w art. 102 u.k.s.c.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł powód, podając, iż próby polubownego rozwiązania kwestii udzielonej pozwanej Spółce pożyczki nie przyniosły żadnych rezultatów. Powodem tego stanu rzeczy jest ciągła rotacja w zarządzie pozwanej Spółki i ignorowanie przez zarząd jego pism.

W obecnym jego położeniu finansowym nie ma on środków na poniesienie kosztów sądowych, co w przedmiotowej sprawie skutkować będzie zwrotem pozwu. Nie reguluje on zobowiązań finansowych wobec ZUS-u, banków. Prowadzone są wobec niego liczne egzekucje.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

Zażalenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( tj. Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz. 594 ze zm.) strona dokonująca czynności procesowej, od której należy pobrać opłatę sądową, co do zasady obowiązana jest ponieść te koszty, gdyż sprawy cywilne są prowadzone na koszt stron.

W sytuacjach wyjątkowych, a w stosunku do osób fizycznych, taką sytuację wyjątkową opisuje art. 102 ust. 1 cytowanej ustawy, może się ona ubiegać o zwolnienie od kosztów sądowych.

Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych ma charakter wyjątkowy. Nie bez znaczenia jest fakt, iż w razie przegrania sporu przez osobę zwolnioną od kosztów sądowych - następuje to na koszt Skarbu Państwa, a więc wszystkich podatników. Opłaty sądowe stanowią rodzaj danin publicznych. Zwolnienia od ponoszenia tego rodzaju danin stanowi odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia, wynikającego z art. 84 Konstytucji RP. Dlatego też zwolnienia mogą być stosowane w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli. Z ich bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania sądowego w razie zwolnienia skarżącego z obowiązku ich ponoszenia (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2005 r., FZ 478/04, LEX nr 393645 oraz z dnia 31 lipca 2008 r., II FZ 297/08, LEX nr 493855).

Sąd Okręgowy ustalając aktualną sytuację finansową powoda oparł się na danych zawartych przez niego w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania oraz na danych wynikających z przedłożonych przez niego dokumentów.

Powód w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zaciągał kredyty, których nie spłacał i aktualnie prowadzone są przeciwko niemu liczne postępowania egzekucyjne. Aktualny stan finansowy powoda, jako przedsiębiorcy, odzwierciedla sposób prowadzenia przez niego działalności przez okres kilku lat i stanowi jego konsekwencje.

W tej sytuacji, powód powinien liczyć się z możliwością dochodzenia swoich wierzytelności na drodze sądowej i winien tak gospodarować posiadanymi przez siebie środkami finansowymi, aby móc przynajmniej w części przeznaczyć je, o ile zajdzie taka potrzeba, na koszty związane z prowadzeniem postępowania sądowego w charakterze powoda.

Przerzucanie ciężaru ponoszenia kosztów sądowych na Skarb Państwa w sytuacji gdy skarżący w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą - jest nieuzasadnione.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do zmiany rozstrzygnięcia Sądu I instancji poprzez uwzględnienie wniosku powoda i dlatego też zażalenie jego oddalił na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.