Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 20 listopada 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. C. i E. C.

przeciwko (...) SA w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powodów

na postanowienie zawarte w pkt. IV wyroku Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu

z dnia 22 czerwca 2015r., sygn. akt I C 777/14

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

SSA Dariusz Mazurek SSA Marek Klimczak SSA Bogdan Ziemiański

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy rozstrzygnął o kosztach procesu, zasądzając z tego tytułu od pozwanego na rzecz powodów kwotę po 636,36 zł na rzecz każdego z nich, a na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu - kwotę 8.000 zł.

Jak wynika z uzasadnienia powyższego postanowienia, przy rozstrzyganiu o kosztach Sąd Okręgowy kierował się wynikiem procesu przyjmując, że w sytuacji, kiedy wartość przedmiotu sporu wynosiła w sprawie 280.000 zł (140.000 zł x 2), a zasądzona na rzecz powodów kwota wynosi łącznie 160.000 zł (80.000 zł x 2), to powodowie wygrali ten proces w 57% i w takim stosunku pozwany powinien zwrócić im koszty procesu. Na zasadzie art. 100 kpc Sąd Okręgowy dokonał zatem stosunkowego rozdzielenia kosztów, których łączna suma według wyliczenia Sądu wyniosła 29.034,60 zł, w tym opłata sądowa od pozwu – 14.000 zł (7.000 zł x 2), wynagrodzenie pełnomocników – 14.434 zł (7.217 zł x 2) i wynagrodzenie biegłego w kwocie 600,60 zł. Odpowiednio do procentowego wyniku sprawy powodowie powinni otrzymać od pozwanego po 16.549,72 zł (29.034,60 x 57%). Przyjmując jednak, że pozwany poniósł faktycznie koszty w wysokości 15.277 zł (8.000 zł opłata od pozwu i 7.217 zł wynagrodzenie pełnomocnika), to różnica powyższych kosztów stanowi 1.272,72 zł, która po podzieleniu między powodów daje zasądzoną kwotę po 636,36 zł.

Powyższe postanowienie zaskarżyli zażaleniem powodowie, domagając się jego zmiany poprzez zasądzenie na ich rzecz kosztów zastępstwa procesowego, stosownie do uwzględnionej części powództwa, tj. po 3.600 zł na rzecz każdego z powodów.

Zarzucili naruszenie art. 100 zd. drugie kpc w zw. z art. 98 kpc - poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, kiedy powództwo co do zasady zostało uwzględnione, a wysokość roszczenia zależała wyłącznie od oceny sądu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że w sytuacji, kiedy żądania stron zostały uwzględnione częściowo, w pełni zasadnym było oparcie rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów procesu na zasadzie stosunkowego ich rozdzielenia, zgodnie z art. 100 kpc.

Sama tylko zasadność powództwa, na którą powołują się powodowie w zażaleniu, nie jest wystarczającym argumentem do zastosowania art. 100 zd. drugie kpc, przewidującego możliwość włożenia na jedną ze stron obowiązku zwrotu wszystkich kosztów procesu. Co do zasady przepis znajduje zastosowanie w sytuacjach, gdy przepisy prawa cywilnego nie zawierają ścisłego kryterium określenia wysokości żądania (por. postanowienie SN z dnia 10 marca 1972r. II CZ 6/72, LEX nr 7072). Tak też jest w przypadku zadośćuczynienia, gdzie przepis operuje bardzo nieostrym określeniem „suma odpowiednia” (art. 448 kc).

Jednocześnie w orzecznictwie podkreśla się, że żądanie zadośćuczynienia w kwocie rażąco wygórowanej w stosunku do kwot przyznanych, jako przekraczające przysługujące sądowi granice oceny stosownego zadośćuczynienia, wyłącza przewidzianą w art. 100 zd. drugie kpc możliwość włożenia na pozwanego obowiązku zwrotu wszystkich z tym związanych kosztów (zob. wyrok SN z dnia 4 października 1972 r., II PR 223/72, Lex nr 7144).

Z taką sytuacją mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie, gdzie powodowie utrzymali się ze swoim żądaniem jedynie w 57%.

Z tych względów Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie powodów jako bezzasadne, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.

SSA Dariusz Mazurek SSA Marek Klimczak SSA Bogdan Ziemiański