Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 21 grudnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym :

Przewodniczący:

SSA Anna Pelc

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2012 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w R.

przeciwko M. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

od postanowienia Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 6 listopada 2012r., sygn. akt VI GC 132/12

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek pozwanego o zwolnienie go od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej od sprzeciwu na podstawie art. 102 ust. 1 u.k.s.c.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż z przedłożonego oświadczenia wynikało, że pozwany i jego pięcioosobowa rodzina utrzymuje się z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jednakże wysokości uzyskiwanych przez niego dochodów nie ujawnił. Także jego żona prowadzi działalność gospodarczą. Pozwany dokonuje szeregu transakcji o znacznej wartości, o czym świadczyły przedłożone przez niego wyciągi z rachunków bankowych.

W ocenie Sądu, pozwany nie uzasadnił i nie wykazał swojego twierdzenia, że jego sytuacja finansowa jest na tyle zła, że konieczne jest udzielenie mu pomocy ze strony Skarbu Państwa.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł pozwany, domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i zwolnienia go od kosztów sądowych w całości.

Skarżący podniósł, iż działalność którą prowadzi przynosi mu w 2012r. wyłącznie straty, albowiem jego kontrahenci zalegają mu z płatnościami. Przeciwko niemu prowadzone są liczne postępowania egzekucyjne. Z tego względu nie jest w stanie ponieść przedmiotowej opłaty.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

Zażalenie pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy zauważyć, iż na obecnym etapie postępowania, pozwanego obciąża obowiązek uiszczenia opłaty sądowej od wniesionego sprzeciwu i z tego też względu Sąd Okręgowy słusznie rozpoznał jego wniosek w tych granicach.

Z przedłożonego przez pozwanego oświadczenia wynikało, iż prowadzi działalność gospodarczą, lecz nie wskazał jakie miesięczne dochody z niej uzyskuje. Nie wskazał także jakie dochody uzyskuje żona z prowadzonej działalności gospodarczej. Podał, iż miesięczne wydatki na pięcioosobową rodzinę wynoszą ok. 2100 zł.

W ocenie Sądu Okręgowego pozwany nie wykazał swojego twierdzenia, że jego sytuacja finansowa jest na tyle zła, że konieczne jest udzielenie mu pomocy ze strony Skarbu Państwa.

Sąd Apelacyjny w całości podziela powyższą ocenę i nie znajduje podstaw do jej zmiany, tym bardziej, że wniesione zażalenie nie podważyło skutecznie ustaleń Sądu Okręgowego i wyprowadzonych na ich podstawie wniosków prawnych.

Pozwany, jako strona postępowania, powinien także liczyć się z obowiązkiem poniesienia kosztów sądowych, gdyż co do zasady sprawy cywilne prowadzone są na koszt stron (art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz. 594).

Pozwany powinien w oświadczeniu przedstawić swoją sytuację finansową w sposób rzetelny, zgodny z rzeczywistym stanem. Natomiast przedłożone przez pozwanego oświadczenie jest lakoniczne i nieczytelne. Z przedłożonych przez pozwanego dokumentów wynika, iż dokonuje on szeregu transakcji o znacznej wartości.

Z tego względu, trudno uznać, iż wymaga on pomocy ze strony Skarbu Państwa , zważywszy że wyłożenie środków z przeznaczeniem na opłaty sądowe ma charakter tymczasowy. Gdy okaże się że twierdzenia pozwanego będą zasadne, to Sąd o kosztach postępowania orzeknie w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie, stosownie do jego wyników.

Z tych też względów, Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw, by uwzględnić zażalenie pozwanego i dlatego też je oddalił, jako bezzasadne, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

(...)

(...) C. A.,

(...)

R., (...)

(...)