Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

POSTANOWIENIE

Dnia 25 czerwca 2013 r.

Sąd Apelacyjny II Wydział Karny w Rzeszowie

na posiedzeniu w składzie :

Przewodniczący:	SSA Zbigniew Różański
Protokolant:	stażysta Aneta Kudła

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie

– Stanisława Rokity

po rozpoznaniu sprawy skazanego G. W.

z powodu zażalenia skazanego i jego obrońcy

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 15 maja 2013 r., sygn. akt III Kow 413/13/wz

o odmowie udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

p o s t a n a w i a:

I.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie,

II.  zwolnić skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa,

III.  zasądzić od Skarbu Państwa kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem i sześćdziesiąt groszy) na rzecz adw. B. W. z Kancelarii (...) w R. z tytułu pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 maja 2013 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie odmówił udzielenia skazanemu G. W. warunkowego przedterminowego zwolnienia z reszty nieodbytej kary pozbawienia wolności uznając, że cele kary nie zostały jeszcze osiągnięte i skazany wymaga dalszych oddziaływań wychowawczych w warunkach zakładu karnego.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożyli skazany i jego obrońca.

Skazany w swoim osobistym zażaleniu w obszernych wywodach wskazał, że rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego jest dla niego krzywdzące i prosi o danie mu szansy rozpoczęcia nowego życia na wolności.

Z kolei obrońca skazanego zaskarżonemu postanowieniu zarzucił błędne przyjęcie, że wobec skazanego nie zachodzą przesłanki do udzielenia mu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności.

Obaj skarżący wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie wniosku w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenia skazanego i jego obrońcy nie zasługują na uwzględnienie.

Odnosząc się do twierdzeń skarżącego wskazać należy, że zgodnie z art. 77 § 1 k.k. skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, okoliczności popełnienia przestępstwa oraz zachowanie po jego popełnieniu i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. Z przepisu tego wynika, że przesłanką decydującą o możliwości udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia jest dodatnia prognoza społeczno-kryminologiczna dotycząca przyszłego zachowania się skazanego na wolności.

Z treści uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, iż Sąd Okręgowy dostrzegł poprawę i stabilizację zachowania skazanego, fakt kilkakrotnego nagradzania regulaminowego, prawidłowego wywiązywania się z obowiązków pracowniczych wewnątrz zakładu karnego, ukończenie kursu aktywności zawodowej to jednak słusznie przyjął, iż okoliczności te nie stanowią dostatecznej podstawy do sformułowania pozytywnej prognozy kryminologiczno-społecznej wobec skazanego.

Formułując tę prognozę nie można bowiem pomijać tak istotnych okoliczności jak dotychczasowa karalność skazanego, który kilkakrotnie wchodził już w konflikt z prawem oraz korzystania z warunkowego przedterminowego zwolnienia i to stosunkowo niedawno, bo w 2008 r., które zostało odwołane z powodu dopuszczenia się przez skazanego kolejnego przestępstwa.

Zestawienie tych okoliczności, wbrew temu co wywodzą skarżący, nakazują daleko idącą ostrożność w formułowaniu prognozy odnośnie przyszłego zachowania skazanego na wolności. Słusznie uznał Sąd Okręgowy, iż skazany pomimo zmian zachodzących w jego postawie wymaga jeszcze oddziaływania w warunkach zakładu karnego.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny, nie znajdując podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia w kierunku oczekiwanym przez skarżącego, orzekł jak na wstępie.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono z uwzględnieniem aktualnej sytuacji majątkowej skazanego, zaś o kosztach obrony z urzędu – na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 123, poz. 1058 ze zm.) i § 15 pkt 3 w zw. z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).