Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2021 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

	Przewodniczący:	SSA Irena Mazurek
	Protokolant	starszy sekretarz sądowy Maria Piekiełek

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2021 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w J.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek apelacji wnioskodawczyni

od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 17 lipca 2019 r. sygn. akt IV U 1246/18

u c h y l a zaskarżony wyrok w części dotyczącej odwołania wnioskodawczyni K. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w J.
z dnia 20 lipca 2018 r. odmawiającej prawa do świadczenia przedemerytalnego
i sprawę w tym zakresie przekazuje do ponownego rozpoznania bezpośrednio pozwanemu organowi rentowemu , celem umorzenia postępowania wobec śmierci ubezpieczonej .

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 17 lipca 2019 r. ( sygn. akt IV U 1246/18 ) Sąd Okręgowy
w Rzeszowie :

- w pkt I- oddalił odwołania K. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w J. z dnia 20 lipca 2018 r. odmawiającej przyznania
prawa do świadczenia przedemerytalnego oraz od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w J. z dnia 27 lipca 2018 r. ustalającej wartość kapitału początkowego wnioskodawczyni,

- w pkt II zaś- zasądził od odwołującej się na rzecz pozwanego organu rentowego kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego .

Powyższy wyrok , w części dotyczącej żądania przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego , zaskarżony został przez K. K. apelacją , w której domagając się w tym zakresie zmiany zaskarżonego rozstrzygnięcia poprzez przyznanie prawa do dochodzonego świadczenia z jednoczesnym stosownym obciążeniem Zakładu poniesionymi w tym względzie kosztami procesu , podniosła szereg zarzutów tak natury procesowej jak i związanych z naruszeniem prawa materialnego .

Po skierowaniu sprawy na posiedzenie niejawne , postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 1 lipca 2021 r. wydanym w trybie art. 15 zzs ³ pkt 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanym z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem Covid-19 ,innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych ( Dz.U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.) w dniu 16 września 2021r.
nadane zostało do Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie przez pełnomocnika skarżącej r.pr. L. H. pismo procesowe, w którym m.in. informował o zgonie swojej mocodawczyni, przedkładając stosowny odpis skróconego aktu zgonu ,z którego wynikało że K. K. zmarła (...). , wnosząc o zawieszenie postępowania .

W tak zaistniałej sytuacji procesowej Sąd Apelacyjny w Rzeszowie stwierdzić jednak musi, że brak jest podstaw do postulowanego zawieszenia postępowania
( art. 174 § 1 pkt. 1 k.p.c. ). Objęte bowiem zakresem zaskarżenia roszczenie wnioskodawczyni ( o ustalenie prawa do świadczenia przedemerytalnego ) ma charakter osobisty i nie jest dziedziczne ( art.922 § 2 k.c.) niezależnie od tego, że nie może też

przejść na inną osobę jako niezrealizowane świadczenie w trybie art. 136 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t. j. Dz.U. z 2021 r.,poz.1621) , ponieważ ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych ( t. j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1725 ze zm.) wyraźnie w art.11 wyłącza stosowanie tego przepisu w odniesieniu do tego rodzaju świadczeń ( są one finansowane
z budżetu państwa ,podczas gdy emerytury czy renty ze składek ubezpieczeniowych ).
Takie też stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 kwietnia 2007 r. I UK 315/06, OSNP 2008/9-10/147 stwierdzając , że prawo do świadczenia przedemerytalnego po śmierci uprawnionego nie przechodzi na inne osoby. Wobec więc bezsukcesyjnej utraty zdolności sądowej przez wnioskodawczynię w postępowaniu odwoławczym , z jednej strony brak było podstaw do wnioskowanego przez jej pełnomocnika zawieszenia postępowania ( por.m.in. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 1 lutego 1960 r. IV CR 565/59 , OSNCK 1960/4/116) , z drugiej zaś merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy ( w zakresem objętym apelacją ) stało się bezprzedmiotowe i postępowanie w sprawie wniosku K. K. o ustalenie prawa do świadczenia przedemerytalnego winno ulec umorzeniu w całości , co w sprawach
z zakresu ubezpieczeń społecznych odnosi się także do postępowania przed organem rentowym, odwołanie od decyzji którego inicjuje spór sądowy ( por. postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2016 r. ,II UZ 18/16 , LEX nr 2111410 ) , a w tym zakresie jedynie właściwym do umorzenia postępowania w trybie art. 105 § 1 k.p.a. jest pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. . Dlatego też , przesądzając tym sposobem, że spełnione zostały warunki z art. 386 § 3 k.p.c. Sąd Apelacyjny w Rzeszowie na podstawie art. 477 ^{14 a} k.p.c. orzekł kasatoryjnie , jak w sentencji

ZARZĄDZENIE

1/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć :

(...)

(...)

2/(...)

3/ (...) –akta sprawy zwrócić Sądowi Okręgowemu w Rzeszowie

„Niniejsze pismo umieszczone zostało na portalu informacyjnym w celach informacyjnych
i nie wywołuje skutków procesowych: doręczenie wywołujące skutki procesowe na zarządzenie przewodniczącego dokonane zostanie według przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964r. – Kodeks postępowania cywilnego”.